fashion boy (amorously)a

يه کاري کن که ميتوني
يه خونه شو تو ويروني
از اين بيشتر نپرس ازعشق نميدونم نميدوني
.
.
.
يه کاري کن از اين بيشتر نيفتم تو غم آخر
نزار شمع حضورمن يه شعلشه توخاکستر

 نگو دوره نگو ديره  نگو اين غصه دلگيره
يه عمري رفته از دستم نيايي عشقتو ميميره
 

کاش میشد منو ببخشی


زندگي را دوست داشتم اماوقتي در کنارم تو بودي
 
زندگي را درکنار توزيبا تصور ميکردم
اما حالا وقتي تورا در کنارم نميبينم چه

بازهم بايد بگويم زندگي زيباست نه نميتوانم حتي اگر زندگي زيبا باشد زماني که در کنار تونيستم نميتوانم اززيبايي هاي زندگي لذت ببرم
دوست دارم حتي اگه زيبايي هست باتوببينم و حس کنم.
کاش ميشد به عقب برگشت و اتفاقات گذشته را جبران کرد کاش راه جبراني را ميافتم.  
 کاش مرا میبخشیدی...

بارون ببار بارون ببار
تا این دلم آروم بشه
شاید ازاین لبخند تو دنیایه من عوض بشه
.
.
.
دیگه خسته شدم از این شب وروزی که دلگیره
خداهم خیلی وقته که سراغم رو نمیگیره
 

دیروز کودکی در امتداد کوچه های پر از بی کسی این شهر شلوغ ، دست تمنایی به سویم دراز کرد ، خالی تر از تمامی آرزوهای کودکانه ...
دنیا عوض شده ، کودکان به دنبال نانند و ما ؟!؟!؟!؟

 امروز باخواندن این مطلب رویه یه سایت ودیدن این عکس اشک تو چشمام حلقه زد نمیدونم واسه چی بود گفتم اینو واستون بزارم شماهم ببینید

دنیا را بد ساخته اند!
کسی را که دوست می داری ، تو را دوست ندارد
کسی که تو را دوست دارد ، تو دوستش نمی داری
اما کسی که تو دوستش می داری و او هم تو را دوست دارد
به رسم و آیین زندگی به هم نمی رسند،
و این رنج است!
زندگی یعنی این ...!!

توبرایه رسیدن به بهترینها
مرازیر پا  له کردی
باشه اگه سهم من ازدنیایه تو فقط همینه قبول دیگه چیزی نمیگم

تهويل سال چه ساعتي است؟سال مار پر از اتفاقات غير منتظره
لحظه تحويل سال 1392 هجري شمسي به ساعت رسمي جمهوري اسلامي ايران:ساعت 14 و 31 دقيقه و 56 ثانيه روز چهارشنبه 30 اسفند است .

البته اگر بخواهيد به ميلادي هم بدانيد مطابق است با 20 مارس 2013 ميلادي ،سال 1392 سال مار است.
سال مار يعني سالي که سياره مشتري پا به برج سرطان مي گذارد . سال هاي 1284، 1296، 1308، 1320، 1332، 1344، 1356، 1368، 1380، 1392 و … سال هاي حيوان مار هستند که در آن ها اتفاقات غير منتظره اي رخ داده که برخي از آن ها در اينجا آورده شده اند :
1308 : فوت احمدشاه قاجار , درگيريهاي شديد در بيت المقدس.و نخستين برخوردها بين اعراب ويهوديان
1320 : حمله ي متفقين (شوروي وانگليس) به ايران , ورود آمريکا به جنگ دوم جهاني باحمله ژاپن به پرل هاربر
1332 : کودتاي 28 مرداد , حادثه ي دانشگاه تهران درآستانه ي ورود نيکسون رئيس جمهورآمريکا به ايران , بقدرت رسيدن جمال عبدالناصر درمصر
1344 : تيراندازي به شاه درکاخ مرمر , درگيريهاي هند وپاکستان برسرکشمير , شروع انقلاب فرهنگي درچين
1356 : درگذشت سيد مصطفي خميني و دکتر علي شريعتي
1368: رحلت امام خميني , تخريب ديواربرلين
1380 : تخريب برجهاي دوقلو درنيويورک , (حرکت سياره ي پلوتو در برج قوس..برج مقابل طالع ايالات متحده) , حمله ي آمريکا به افغانستان , سيل وبارندگي درشمال و قطع سراسري برق درکشور , برخورد هواپيماي جاسوسي آمريکا باجنگنده ي چيني
 

1392:و آيا ميشود در اين سال نابودي امريکا و اسرائيل /ظهور اقا امام زمان و برقراري صلح جهاني
اللهم عج لولیک الفرج

مرد از زن خيلي تنهاتره!
مرد لاک به ناخوناش نميزنه که هروقت دلش يه جوري شد،
دستشو باز کنه و ناخوناشو نگاه کنه و ته دلش از خودش خوشش بياد!
مرد موهاش بلند نيست که توي بي کَـسي کوتاهش کنه و اينجوري لج کنه با همه دنيا!
مرد نميتونه وقتي دلش گرفت زنگ بزنه به دوستش و گريه کنه و خالي شه!
مرد حتي دردهاشو اشک که نه،يه اخـمِ خشن ميکنه و ميچسبونه به پيشونيش!
يه وقتايي ، يه جاهايي ، به يه کسايي بايد گفت :
ميـــــــــــــم ... مثلِ مـــــرد

 هميشه بايد يک کسي باشد که حتي اگر به جاي کلمات فقط سه نقطه گذاشتي در يک صفحه سفيد ،
 بداني که مي داند يعني چه ! . . .
هميشه بايد کسي باشد ! تا بغض هايت را قبل از لرزيدن چانه ات بفهمد !
بايد کسي باشد که وقتي صدايت لرزيد ! بفهمد !
که اگر سکوت کردي بفهمد ! بايد کسي باشد !
که اگر بهانه گير شدي ! بفهمد !
بايد کسي باشد که اگر سردرد را بهانه آوردي براي رفتن ! نبودن ! بفهمد !
بايد کسي باشد که اگر حرف هاي بي معني زدي بفهمد !
بايد کسي باشد بفهمد که درد داري ! که زندگي درد دارد ! بفهمد که دلگيري ! بفهمد که دلت براي چيزهاي
کوچک تنگ شده !!!
هميشه بايد کسي باشه که وقتي دلت گرفت سرتو بزاري رو شونش تا ميتوني بباري
ولي نيست . . . .

 

دلم عجیب گرفته…
دل‌گیرم از آدمک‌هایی
که تنها سایه‌ای هستند
از تمام آنی که می‌نمایند
دل‌گیرم از نقاب‌هایی که بر چهره می‌کشند
دل‌گیر از صورتک‌ها…

من نمی‌فهمم…
به خدا که من نمی‌فهمم…
نمی‌دانم چرا آدم‌ها تنها برایِ یک تجربه،
یک تصور، یک خیال،
یک عطش برای سر دادنِ ترانه‌ی تشنگی،
وخیالِ خامِ آنچه هیچ‌گاه نیستند،
زندگی آدم دیگری را به بازی می‌گیرند؟!
به خدا من نمی‌فهمم…
نمی‌فهمم چگونه شد که در این عصر آهن و اصطکاک
این‌چنین تصوارت آهنین و قلب‌های سخت و ذهن‌های جامدی شکل گرفت…
این همه آهن، این همه سختی، این همه جهل،
این همه صورتک…
و این همه من، تنها، خسته، رویارو

آی آدم‌ها! آدم‌ها، آدم‌ها، آدمک‌ها…
آی آدم‌هایی که بی‌چراغ دوست می‌دارید
آدم‌هایی که به هوسِ سرک کشیدن به یک دیوارِ کوتاه
بی‌نیاز از چهارپایه و نردبان
سر خم می‌کنید و
آرامشِ آن‌سویِ دیوار را می‌ستانید :
به خدا
آن آدمِ ساده که دیوارِ دلش کوتاه است،
وسیله‌ی برای ابراز و ارضای عقده‌ها و آرزوهایِ تو نیست!
تو را به خدا، اینقدر سرک نکشید
در این عصرِ صورتک‌های دروغین
دنیا بیش از همیشه به سادگیِ ساده‌ها محتاج است
تو را به خدا اینقدر آزارشان ندهید
بگذارید سادگیِ دوست‌داشتن‌های بی دلیل
افسانه‌ای در قصه‌های کودکی‌مان نباشد
بگذارید که سال‌ها بعد
سادگانِ دل‌داده
پاکیِ دوست‌داشتن‌های بی‌دلیل
و عشق‌های جاودانه را
تنها در انیمیشنِ سیندرلا جستجو نکنند!

من هنوز، اینجا برای تو
از پشت این دیوار سخن می‌گویم
از پشتِ دیوارِ خودخواهی و جهل
از این ورِ پرچینِ کوتاهِ دلم
از سرزمینِ دوست داشتن‌های بی دلیل
و از قلب همان مهدی
که هنوز چشم‌هایش خیس می‌شود
در سوگِ زخم روییده بر آرنجِ یک کودک، بر بالِ کبوتر
پسری که هنوز یادش هست
شوقِ آن دو چشمِ خیس که با آن می‌نگریست
دخترک مهدکودک را
پسری، که رازِ بی چتر در باران راه رفتن می‌داند
و بویِ نیلوفر را از هفت فرسخی، در دلِ مرداب باز می‌شناسد
من هنوز از پشت دیوار آدمک‌ها سخن می‌گویم
از سایه روشن خاطراتِ شیرینِ کودکی‌هایمان



خدای عاشقانِ خسته، دل شکسته!
تو می‌دانی
چقدر سخت است ساده بودن
و ساده ماندن
در دنیای آدمک‌ها، نقش‌ها، نقاب‌ها، ادعاها
و چه جرم بزرگیست سادگی‌!
که اینگونه تنِ نحیفِ عشق به درد می‌آید…
تو را قسم به اشک‌های لرزانِ آن دلِ ساده
که ساده شکست
تو را قسم به نگاهِ نگرانِ چشم‌های منتظر به راه
تو را قسم به سادگیِ آن “اسمِ سه حرفی”
تو را به “عشق”، به “اشک”، تو را به “خدا” قسم
هوایِ سادگانِ عاشق‌ات را داشته باش…

خيانت

اين روزها دلم به فکرپيداکردن يک همدمه
يک نفرکه همدم اين روزهاي پر دردم باشد
که شايد جايه تورا برايم پر کند
دلم گرفته از اين مردم ازاين دنيا وازاين قانونها.
ازاين قانونها که درش برايه شکستن دل آدمها هيچ بهاو مجازاتي نوشته نشده
ازهمه بيشتر ازتو دلگيرم ازتوکه ميگفتي تاآخر دنياباهاتم امانميدانستم لايق عشق من نيستي ومرادر روزهاي سختم تنهاميگذاري
هرکاري ميکنم نميتوانم ازذهنم فکرتورابيرون کنم
نه انگار نميتوانم به توفکر نکنم
به توکه تنها عشق زندگي ام بودي اماسعی میکنم
شايدنشود خاطرها واتفاقات تلخ زندگي راپاک کرد اما ميشودآنها را به فراموشي سپرد
فراموشت ميکنم هرچند که سخت است اما شدنيست
تورا در گوشه اي ازقلبم دفن ميکنم
ياد تورا دفن ميکنم اگرچه که داغ خيانت و دروغ تو بردلم ميماند وخواهد ماند.
میرم تا با تنهایی خودم این زندگی بی وفا را با خودم وتنها به پایان برسانم
میرم شاید رفتنم به تو بفهمونه که اشتباه تو بود نه من
میرم .....